Tijdens een intake stellen ouders mij regelmatig de vraag: ''Anouk ik denk dat mijn kind autisme heeft, wat denk jij?''. Wat ik denk is dat jij als ouder expert bent omdat jij de meeste contacturen met je kind hebt doorgebracht. Je kent jouw kind beter dan wie dan ook en komt daarom bij mij met een hulpvraag. Vermoedens van, in dit geval, autisme neem ik daarom zeker serieus en het stellen van een diagnose kan een onderdeel van de behandeling zijn maar er is meer...
De ervaring leert dat ouders die tegen een moeilijkheid aanlopen zoeken naar antwoorden. Deze zoektocht is soms lastig in te richten omdat er enorm veel informatie (boeken, websites, zelftesten etc.) voor handen is en het een behoorlijke opgave is om hier betrouwbare en juiste informatie uit te filteren. En mocht deze zoektocht tot informatie leiden die passend voor je is dan komt de volgende stap: deze informatie transformeren naar jouw unieke situatie en het hierin toepassen.
...En wat is er dan nog meer? Bij de Speelkunst begint het aangaan van de moeilijkheid die speelt bij de basis: het waarnemen van jezelf en je kind. Door de zoektocht naar antwoorden raakt deze basis soms onderbelicht. Door waar-te-nemen leer je contact met jezelf en je kind maken door ál je zintuigen hiervoor open te stellen. Hierdoor ontstaat (weer) een diepere verbinding met jezelf én met elkaar en dit vormt de basis van het proces in de therapie.
Hoe blijf jij dan expert? Datgene wat jij voelt, ervaart en waarneemt is leidend voor het verloop van het therapieproces en ik zal in gedurende dit proces vanuit mijn expertise naast je/jullie lopen.
Anouk Echteld, dramatherapeut
Reactie plaatsen
Reacties